بسم الله الرحمن الرحیم

«چراغ خاموش» برنامه ی خوبیه با ایده ای خوب. چند شب پیش موضوع برنامه راجع به بازیهای رایانه ای یا همون «GAME» بود که وقتی دقایقی از برنامه طی شده بود به طور اتفاقی تونستم ببینمش. این بار اصلاً از برنامه خوشم نیومد. هم مهمان بیخودی آورده بودند و هم گزارشگر برنامه که قبلاً گزارش هاش واسم جالب بود ، این دفعه همش رو اعصاب ما پشتک وارو می زد. علتش هم این بود که من شخصاً از بازی خورهای دو آتشه هستم و به هیچ وجه اهانت به بازیهای رایانه ای رو برنمی تابم!!

نمی دونم این علاقه درسته یا نه. یعنی همیشه این موضوع فکرمو مشغول میکنه که بالاخره این جزء هدر دادن عمره یا نه. البته خودم معتقدم اگه درست به قضیه نگاه کنیم «GAME» هم به نوعی هدر دادن عمر محسوب میشه. همونطور که به عقیده من «فیلم دیدن» هم هدر دادن عمره ، یا «تلویزیون» نگاه کردن ، یا این چرت وپرتایی که به اسم «علم» توی مدرسه و دانشگاه توی کل عالم به خورد آدما میدن ، یا همین وب بازی و وبلاگ بازی و اینترنت گردی که حتی تو بهترین حالتش (کسب اطلاعات مثلاً مفید) بازهم به باد دادن این عمر با ارزش و ذی قیمته و همه اینها رو هم وقتی می فهمیم که از خواب بیدار بشیم که گفته اند :« انسانها در خوابند و وقتی مردند بیدار می شوند»!!!

پس اینا رو گفتم که بدونید تو این دل ما چه خبره. یه تشویش بی انتها. یه آشوب دیوانه وار. اینکه هر کاری میکنی راضی نمیشی به مفید بودنش. اینکه همه چیز این دنیا یه جور بازیه.دنیای بازی! اینکه مطمئنی داری وقتت رو هدر میدی و اون دنیا واست بدجوری «روز حسرت» خواهد بود. در هر حال گفتم که من «Game» رو خیلی دوست دارم و باهاش حال میکنم.ضمناً سلیقه ی خاص خودم رو دارم و با هر گیمی هم حال نمی کنم. اون پایین سلیقه ام رو هم براتون نوشتم تا اگه از خواننده های احتمالی کسی بود که بازی خور بود و ضمناً سلیقش با ما جور بود بتونیم راجع به بازی ها هم صحبت کنیم.

داشتم میگفتم... تازگی ها تلویزیون خیلی به این «بازیهای رایانه ای» حساس شده. چند وقت پیش هم یه مستند چند قسمتی راجع به همین موضوع پخش کرده بودند که متاسفانه تو اون مستند هم همش حرفشون این بود که «بازی های رایانه ای» خطرناکه و اصلاً خوب نیست و دشمن داره ازش سوء استفاده میکنه و همش توطئه است و اصولاً «Game»خیلی خفنه و کار آدمای بیکار و الاف(علاف؟!) و بی هویت و فلان و بهمان و غیره است!

توی این قسمت چراغ خاموش هم رفته بودند تو این مغازه های بازی فروشی و مثلاً گزارشگره میگفت شما چرا بازی هایی رو که مثلاً وزارت ارشاد گفته ممنوعه دارید میفروشید؟ بعد فروشندهه میگفت ما نمی دونستیم اینا ممنوعه و کسی به ما چیزی نگفته. بعداً توی ادامه برنامه معلوم میشه که لیست بازی های ممنوعه تو سایت «بنیاد ملی بازی های رایانه ای» بروز میشه و مغازه دارها باید از اونجا آمارشو بگیرن!! گذشته از این ، اطلاعات این یارو گزارشگره خیلی جالب بود. یه چیزایی شنیده بود بعد مثلاً میومد میگفت آقای فروشنده شما می دونید که فی المثل این بازی «Assasin Cread» در مورد شیعه کشی!! و این حرفاست؟ و اون فروشنده هم بی خبرتر از اون ! یا مثلاً اینکه میگفت «سیمز» ممنوعه! «GTA» ممنوعه! «کانتر» ممنوعه!چرا شما اینها رو دارید؟؟!!!!

بابا جمعش کنید تو رو خدا. این بازی ها هرچقدر هم که توش صحنه و القائات بد داشته باشه به اندازه فیلمای ساخت داخل خودمون که بدآموزی نداره که . داره؟ خدائیش سینمای ما کم ضد اخلاقه؟ حالا بگذریم از اینکه کلی فیلمای خارجی هم هست که همش هم مجوز ارشاد رو داره و خیلی هم تاثیرش رو جامعه ی ما بده. حالا بگذریم از اینکه مردم ما خیلی راحت میتونن فیلمای زیرزمینی بدون سانسور رو گیر بیارن و اینقدر دسترسی بهشون راحت شده ، مثل ماهواره که همه گیر شده ، دیگه چیزایی که تو این بازیها هست خنثی شده است و عمل نمیکنه!!

تنها چیزی که باعث جذب مخاطب به گیم میشه ساختار گیمه که اصلاً ربطی به س ک س و خشونت نداره. اگرچه این چیزها هم توشون زیاده. میخوام بگم یه بازی کننده گیم رو به خاطر س ک س یا خشونت بی نهایتش بازی نمیکنه بلکه اون محیط مجازی و قرار گرفتن به جای شخصیت بازی و بازسازی محیط واقعی به صورت مجازی جذابیت اصلی رو ایجاد میکنه.

حالا من نمیدونم این تهیه کنندگان محترمی که این مستندها رو تهیه میکنند هدفشون چیه واقعاً؟ اشکال کار هم اینجاست که اینا هیچ چیزی از بازیها نمیدونن و فقط یه حرفایی شنیدن و رفتن دنبال مستند ساختن. امشب هم که به بهانه برگزاری «دومین جشنواره ملی رسانه های دیجیتال» شبکه دو یه بیست دقیقه ای راجع به بازیهای رایانه ای برنامه ای رو برد رو آنتن ، بازهم همون حرفهای همیشگی که بازیها خیلی خطرناکن! مواظب باشین بچه هاتون جیز نشن! بازهم اون نگاه غلط به مسئله بازیها حاکم بود. فکر میکنن بازی های رایانه ای مثل الک دولکه که مثلاً مال یه سن خاصیه و فقط بچه ها هستن که مخاطب گیم هستند و هنوز متوجه تاثیر زیاد گیم توی دنیا و صنعتی که در قبال اون شکل گرفته نیستند.

بگذریم. امسال حتماً به این «نمایشگاه رسانه های دیجیتال» یه سری می زنم اگه خدا خواست البته. فقط هم میرم تو بخش بازی ها رایانه ای!!! البته شایدم به اون قسمت وبلاگهاش هم یه سری زدم.

اگه میخواید بازی های مورد علاقه ام رو ببینید روی ادامه مطلب کلیک کنید لطفاً!